Dew

Stress is an unwelcome guest. Stress is a thief who steals health. Try as much as you may want to, but stress seeps in somehow. Stress is a habit which requires no effort or practice. And we all know Habit is second Nature :) Stress is a sentence without a full stop. You can shorten the sentence temporarily if you want to, with outings, music, yoga, or any other mechanism of your choice. Stress is like an ailment without a cure. It can be treated , minimized, and dealt with if you put in effort from within. Your only option is to stay away from stress causing reagents - people, things, places, conversations, ideas, thoughts.

I love to eat Oranges. I peeled a whole Orange fruit wondering how beautiful an Orange is, in its making and how nicely all of its eleven slices were packed in the Orange colored shield. And I think of it almost every time eat an Orange. My daughter as a two year old, loves to experiment. I let her pick up one slice from my plate and continued eating my share. She started peeling the fibrous sheath and tried to squeeze the juice into her mouth.. It was her way of really enjoying the fruit. And besides noticing how much she enjoyed eating the orange slice, I could not help yelling about the juice spilling on the floor. It was not about having to clean the floor after she is done, but because I thought Rs.40 per Orange was expensive and it was not okay to waste even a drop of Orange juice according to me. Then I thought may be that is why an Orange Peel Facial pack in the market or a beauty parlor was expensive. Just as I was thinking about this, my father said,  "If it is for

சில நாட்களுக்கு முன்பு ஒரு தமிழ் பாடலில் "கஞ்சா வெச்ச கண்ணு " என்ற வாக்கு காதில் விழுந்தது. சரியாக காதில் வாங்கினேனா என்று கேட்டால் இல்லை. வெச்ச கண்ணா, இல்லை அடிச்ச கண்ணா என்று கேட்டால் தெரியாது. ஏன் என்றால் மனசில் பதிந்தது கண்ணுக்கு கஞ்சாவை வைத்து ஒரு பாடல் வரி எழுதப்பட்டுள்ளது. உண்மையில் எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டது. ஏன்யா கயல் விழி , மான் விழி, மீன் விழி, மை விழி, மலர் விழி இதெல்லாம் தோன்ற வில்லையா? கவிதை என்பது தொலை தூரம் போய் விட்டது இன்றைய தமிழ் திரை பாடல்களில். கவிதை திறன் இல்லாமல் போய் விட்டது என்று நான் சொல்ல வில்லை.மக்கள் கடந்த காலத்தை விட இன்னும் அதிகம் திறமை உள்ளவர்களாகத்தான் இருக்கிறார்கள். இருந்தும், இன்றைய பாடல்களில் சொல் நயம், கவி நயம் இல்லை என்பது மிகவும் வருத்தத்திற்கு உரிய விஷயம்.